FTHTD-130 Sa pangwakas ng pangwakas, lahat ng nakaligtas ay mga batang babae maliban sa akin.

Sa isang post-apocalyptic na mundo kung saan ang kalikasan at sibilisasyon ay nakahiga sa mga ruins, si Taro ay nakakakita sa kanyang sarili na ang tanging lalaki na nakaligtas sa isang pangwakas na tirahan na puno ng sampung kababaihan.

Ang bawat babae ay determinado na maunawaan ang bihirang anomalya na ito, na humantong sa kanila na mag-explore ng kanilang sariling reproductive instincts sa mga paraan na hindi nila naisip na posible. Ang tirahan ay nagiging higit pa sa isang tirahan lamang; ito ay nagbabago sa isang paraiso ng pangarap para sa lahat na kasangkot. Ang papel ni Taro bilang isang nag-iisa na lalaki ay nagpapakilala ng isang kumplikadong dinamika sa loob ng grupo. Ang kanyang presensya ay nagbubunga ng paninibugho at pag-ibig, na nagpapahintulot sa bawat isa na harapin ang kanilang pinakamalalim na hangarin at takot. Sa bagong mundo na ito, kung saan hindi na nag-apply ang mga tradisyunal na pamantayan, kailangang mag-navigate si Taro sa kanyang sariling instincts habang itinuturing ang mga hangganan na inilalagay ng mga kababaihan sa paligid niya.

Ang grupo ay nakaharap sa maraming mga hamon habang ang mga ito ay sumasaayos sa buhay sa isang mundo na nasusunog. Mula sa pag-iimbak ng mga suplay ng pagkain hanggang sa pagpapanatili ng mga emosyonal na koneksyon, ang bawat desisyon ay may makabuluhang timbang. Ang kanilang ibinahagi na mga karanasan ay nagtataguyod ng mga bond na tumatakbo nang mas malalim kaysa sa simpleng kaligtasan, lumilikha ng isang kapaligiran kung saan ang tiwala at paggalang sa bawat isa ay lumaki kasama ang lumalagong pagmamahal. Habang ang tirahan ay nagiging isang santuario para sa mga nakaligtas na ito, ang natatanging posisyon ni Taro ay humantong sa isang serye ng matandang at masipag na pakikipag-ugnayan. Ang bawat pakikipag-ugnayan ay maingat na tinatimbang, tinitiyak ang parehong pisikal at emosyonal na kaligtasan habang sinusuri ang mga hangganan ng